Lice

Lice koje su ubole pčele
Nalik je mjehuru od vode.
Leži na rubu jednog kreveta,
Omamljeno i samo, u dahu
Jutra vjeđe se same otvaraju
I srca putnika prelaze planinu.
Sve je to novo otkrivanje života,
Luksuz bez maženja, himbeni pozivi
U pomoć ljudi koji su se u svom uhu
Skutrili, i čekaju novo buđenje.
U licu koje je nalik vatri boksačkoj u ringu,
Mogu se vidjeti tragovi života, nježne
Pukotine u koju se kotrljaju novčići sreće
I tuge, kad duga prelazi preko rijeke
I kad san se spušta na natečeno oko, u danu
Koji je bio nalik reskom zvuku mješalice
U dubokom otvoru podzemnog svijeta.
Samo dodir bića koje dolazi nakon svega,
Trag na žigu pored čela, ostaje.